ฉันว่ามนุษย์ประหลาด…พวกเขาใช้ชีวิตเหมือนกับว่าต้องเตรียมโลงศพไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ แมวอย่างฉันต้องตายก่อนพวกเขาแน่อยู่แล้ว อีกไม่กี่ปีหรืออาจไม่ถึงปีด้วยซ้ำ แต่ฉันก็ยังวิ่งบนทุ่งเมื่อฉันอยากวิ่ง…มนุษย์น่ะ ถึงจะอยากวิ่งบนทุ่ง ก็เอาแต่คิดว่า ไม่ได้หรอก ถ้าออกไปวิ่งจะเตรียมโลงศพไม่ทันกาลนะ จะตัดไม้ เคลือบสี และตอกตะปูทันหรือ แล้วดอกไม้ข้างโลงล่ะ จะเติบโตแบ่งบานทันหรือเปล่า เฮอะ! ทำอย่างนั้นไงถึงได้มีเพียงชีวิตเดียว ถ้าต้องมีเก้าชีวิตอย่างฉัน และเตรียมโลงศพเก้าครั้งละก็ แค่คิดก็เหนื่อยแล้วละว่าไหม
เรื่องราวของ ควอน โช ที่ร้อยเรียงโดยข้าพเจ้า ข้าพเจ้า…ที่เป็นเทวทูตปีกสีดำ
ผู้ชาย ผู้หญิง มนุษย์ชื่นชอบการสรรหาคำนิยามมาแบ่งแยกสิ่งต่างๆ และทุกครั้ง ทุกวาระ ทุกสมัย มีมนุษย์จำนวนหนึ่งหลุดจากขอบ พ้นจากกรอบคำนิยามแบ่งแยกเหล่านั้น
มนุษย์สร้างรั้ว สร้างกรอบที่คับแคบเกินไปสำหรับพรรคพวกของตน ซึ่งอันที่จริง…กรอบเหล่านั้นไม่ได้จำเป็นสักนิด ข้าพเจ้าคิดเช่นนั้น
“ท…เทวทูตหรือ”
ใช่…ถ้าเธอจะเรียกอย่างนั้น แต่เราเองก็มีชื่อ…เราชื่อ เบลล่า โบ
คำเตือน เนื้อหาต่อไปนี้มีการกล่าวถึง หรืออาจตีความได้ถึง ภาวะซึมเศร้า โรคซึมเศร้า เลือด การทำร้ายตัวเอง การพยายามฆ่าตัวตาย รวมถึงการฆ่าตัวตาย